Dag 49 – Flavignac – La Coquille – 18 juni 2012

Heerlijk geslapen in de gite! Het bed was erg fijn en het dekbed ook, dus balen dat om 6 uur de wekker weer ging! Ik had nog wel een paar uur willen blijven liggen, maar helaas zat dat er niet in. Volgens het route boekje vandaag 31 km op het programma van Flavignac naar La Coquille. We hebben besloten om een kortere route te nemen. Via de weg ipv over bospaden. Dit scheelt ongeveer 7 km en dus ongeveer twee uur lopen. Om 7:00 uur op pad en veel kilometers maken. Ook geen brood voor ontbijt en lunch gekocht, dat zouden we onderweg wel kopen. Helaas in volgende dorp (Les Cars) geen winkel of bakker open. Ook daarna heel lang geen brood kunnen kopen. Eindelijk in Bussiere-Galent is er een bakker open. Hier kopen we wat en lopen dan een stukje door naar een meer met recreatie mogelijkheden erbij. Hier eten we wat en lopen daarna verder. Het lopen gaat me vandaag moeilijk af. De botten in mijn voeten doen erg veel pijn en ook mijn rechterbeen (ik denk pees/spier van enkel naar knie) begon ook weer te irriteren. Voor mijn gevoel liep ik ook erg langzaam, dit kwam ook omdat mijn vader grote stukken vooruit liep, maar dat viel uiteindelijk wel mee. Onderweg lopen we de Dordogne in. Om 12:15 uur komen we aan in La Coquille. We kunnen de gite niet vinden en de mairie is dicht. Dan maar aanbellen bij commerciele gite. Er doet niemand open. We beginnen maar rondje te lopen door het dorp om te kijken of we het logo ergens zien. De eerste straat uit zien we al een bord met ‘refuge’ staan, dus daar gaan we heen. Om 13:00 dus toch nog gevonden. Egenlijk pas om 16 uur open maar de hospitalero (de beheerdster) laat ons toch binnen. Dat is fijn, kunnen we inschrijven, betalen en een bed uitzoeken. Daarna lekker douchen en kleding gewassen. Nog boodschappen gedaan en in de zon gezeten. Ook Charles en Raymond overnachten hier vannacht, zij eten wel met de beheerders mee, wij niet. Ik krijg s’avonds nog een stuk taart aangeboden, erg lekker. We liggen allemaal vroeg in bed en rond 21:00 is het licht uit. Helaas kan ik niet zo goed slapen, dus liggen er al gauw drie man om me heen te slapen. Maakt het met het gesnurk nog lastiger om te slapen.. Muziek aan op de ipad en oortjes in: op naar morgen!

Advertentie

Dag 43 – Crozant – La Souterraine – 12 juni 2012

Tijdens het opstaan viel op dat het droog was, dus we besloten maar snel op pad te gaan om lang te kunnen genieten van het feit dat het niet regende. Om 7:45 uur de deur uit, langs de bakker voor ontbijt en lunch en toen echt op pad. Via de camping zijn we op de route gestapt die langs de rivier de Sedelle loopt. Erg mooie route!
we liepen vlot, dus de 24 km naar La Souterraine zaten er zo op. Om iets voor tweeen liepen we La Souterraine binnen.
In La Souterraine aangekomen zijn we bij de kerk naar de accuil gegaan en hebben daar onze stempel gekregen en wat informatie over slaapplekken. Wij zijn daarna naar Maison Neuf gelopen om te kijken of we daar kunnen overnachten. Maison Neuf is een chambre de hotes, gerund door een engels gezin. Ze waren pas om 16:30 uur open en omdat het pas 14:15 uur was zijn we maar in de eerste de beste bar een biertje gaan drinken.. En toen begon het weer te regenen! Wij blij dat we binnen waren… en aan een biertje zaten.
Helemaal doorweekt kwam Charles rond 15:45 uur bij dezelfde bar aan. We zijn samen rond kwart over vier richting de chambre de hotes gelopen, maar was nog niet open. Uiteindelijk hebben we tot 17:30 uur staan wachten voordat er iemand was. Toen konden we naar binnen, bed uitgekozen. We wilden wa gaan eten buiten de deur, maar toen kregen we net weer een flinke regen en onweersbui, dus we hebben maar even gewacht.
Na het eten nog rondje door stad gelopen en al op bed liggend voetbal gekeken op de ipad en toen slapen.

Dag 42 – Gargilesse – Crozant – 11 juni 2012

Het weerbericht was weer niet gunstig, dus maar weer op tijd op pad om de regen zoveel mogelijk voor te blijven. Tevens zou het wel een zware tocht worden met veel klimmen en dalen. Maar in kilometers wel weer wat korter, maar 19. Om 7:45 uur vertrokken, 5 minuten na Charles. Door het dorp heen gewandeld en aan het eind van het dorp hebben we charles al weer ingehaald, hij stond daar te bellen. We mochten toen direct de eerste zware klim doem. Eenmaal boven aangekomen mochten we de weilanden in, hoog gras en onkruid door, dus broek en schoenen al weer zeiknat. In het volgende kleine dorpje een afslag gemist, maar kwamen redelijk op tijd achter, dus maar 500 meter verkeerd gelopen. Door het verkeerd lopen had Charles ons weer ingehaald en zagen we hem in het volgende dorp staan. Voor dat dorp waren een paar hele flinke afdalingen en beklimmingen, erg stijl en lang. Charles ging in dit dorp koffie pauze houden en wachten tot het cafe open zou zijn. Wij zijn doorgelopen, de berg weer af waar het dorp op lag. Langs en door mooi bosgebied met watervalletjes e.d. Wel heel lastig lopen, want paden waren glad, nat en stijl.
Verder de weg over richting Crozant. Na een lange afdaling kom je bij de rivier die je moet oversteken om daarna weer stijl omhoog te klimmen naar Crozant. Bij de rivier aangekomen kregen we nog een flinke stortbui, gelukkig konden we daar redelijk goed schuilen. Na de bui de klim naar boven maken. Bij de ruine van het kasteel van Crozant aangekomen bleek de accuil de pelerin nog dicht te zijn tot 14:00 uur dus moesten we nog een uur wachten. We zijn doorgeklommen het dorp im en hebben daar in het cafe wat gedronken. Om 14:00 uur ben ik de sleutel van de Gite en een stempel voor onze credential gaan ophalen en konden we naar binnen. We zijn nog boodschappen wezen doen. Op dat moment kwam er weer een stortbui en kwam Charles zeiknat aangelopen. Ook kwam er een nederlandse fietser aan. Charles is eerst in het cafe ook wat gaan drinken en is uiteindelijk daar ook blijven overnachten. De nederlandse fietser is op de camping gaan staan. We hadden de hele gite voor ons alleen. Dat is wel prettig. Nog het dorp en de ruine bekeken tussen de buien door. Hier ook weer een bord gezien met de resterende afstand naar Santiago de Compostela via de GR-routes. Na het eten weer vroeg bed in, wekker gaat weer om 6:30 uur.

Dag 41 – Moulin a Foulin – Gargilesse – 10 juni 2012

Om 7:30 uur ontbijten en nog deel van tas inpakken, daarna rond 8:15 uur vertrokken naar Gargilesse. Een etappe van 20 km. We hebben onderweg veel regen gehad. Tevens was het erg heuvel/bergachtiggebied dus liep erg zwaar. Wel erg mooi gebied om doorheen te wandelen. Echter doordat we afgelopen dagen veel regen hebben gehad heeft fototoestel nu kuren en werkt dus niet meer optimaal, binnenkort maar een nieuwe kopen als dat kan.ndus maar weinig foto’s kunnen maken.
In Argenton sur Creuse hebben we ongeveer 45 minuten gepauzeerd bij supermarkt, waar een paar stoelen stonden, om te schuilen voor flinke regenbui. Hier hebben we ook onze inkopen voor het avondeten gedaan omdat we wisten dat in Gargilesse geen enkel restaurant open was vandaag en er ook geen supermarkt, epicerie of alimentation meer zit.
Na de zoveelste regenbui kwamen we om 14:45 uur doorweekt in Gargilesse aan. Hier konden we in de Gite overnachten. Hier kwamen we pelgrim Charles uit Victoria, BC, Canada tegen. We wisten dat hij vlak voor ons liep uit de boeken die in de gites en overnachtingsplaatsen voor pelgrims liggen en waarin je als pelgrim een berichtje/dankwoord kan achterlaten voor de beheerder en de volgende pelgrims. Ook was er een franse dame die op de fiets een deel van de route fietst (ze is al eens naar santiago gefietst). Tussen de buien door het dorpje bekeken. Na het avondeten kwam er ook nog een ‘pelgrim’ langs die met huifkar en ezel liep en fluit speelde. Nog zitten praten met Charles, o.a. over mijn uitwisselingsperiode in Nanaimo, BC, Canada, wat vlakbij Victoria ligt.

Dag 40 – Deols – Moulin a Foulin – 9 juni 2012

Na de gebruikelijke ochtendrituelen zijn we op pad gegaan. Een korte etappe van zo’n 20 km dachten we…
We moesten eerst de sleutel van de Gite Municipal inleveren (in de brieve nbus stoppen, wa eg gebruikelijk is overal) bij de Office de Tourisme (VVV) en daarna vervolgden we onze richting Chateauroux. Hier hebben we de kerk bekeken en zijn toen door gelopen.
We waren op tijd in Velles, de stopplaats die we in gedachten hadden. Daar aangekomen bleek de Mairie (stadhuis) gesloten. Toen zijn we gaan bellen naar de telefoonnummers de we hadden. We werden door twee mensen op straat naar de gite gewezen. Vanuit de telefoongesprekken bleek dat de gite vol geboekt was en alle andere onderdak ook. Toen via mama aan telefoonnummer van chambre de hotes (B&B) in Moulin a Foulin gekomen. Zij hadden nog plek dus we konden daarheen. Een nadeel, ze zitten ruim 10 km verderop. Dus rugzak weer op en wandelen maar.. Uiteindelijk waren we nog redelijk op tijd binnen. S’avonds lekker gegeten bij de nederlandse eigenaren van de chambre de hotes en via laptop de wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Denemarken gekeken. Ook de wedstrijd Duitsland – Portugal nog gekeken en toen gauw naar bed. Morgen naar Gargilesse, wat nu maar een korte etappe van 20 km is omdat we vandaag al 10 km extra hebben gelopen.

Dag 39 – La Tripterie – Deols – 8 juni 2012

Vandaag een vrij korte etappe van maar 18 km. Dit omdat er in het stuk erna weinig slaapplekken zijn. De etappe gaat van de boerderij van La Tripterie (ferme de la tripterie) naar Deols. Omdat het een vrij korte etappe is hebben we vanochtend iets rustiger aan gedaan en zijn we as om 7:45 uur vertrokken. Onderweg weinig pauze mogelijkheden dus eerste pauze pas na 7 km in Diors. Langs de weg daar naartoe kwamen we een monument tegen voor op 5 augustus 1944 twee door de gestapo gefusieerde mensen. 3 dagen voor de bevrijding hier.
De weg vervolgde langs een groot militair terrein (571e regiment van transport van het franse leger), waarna we de afslag richting Deols namen. We kwamen nog door een groot zigeunerkamp, hoewel ik me afvraag of het nog zigeuners zijn, want ze leken hier al heel lang te staan / wonen. Rond 11:40 uur kwamen we de stadsgrens van Deols al binnen gelopen. Op dat moment nog geprobeerd om op tijd (voor 12:00 uur) bij de vvv te zijn. Dit helaas net niet gelukt en is de vvv dicht tot 14:00. Er reste ons weinig anders dan te wachten tot die tijd en dat kan je dan maar het beste doen onder genot van een biertje. We hebben nog een rondje gelopen bijnde kerk en de bijbehorende ruines van de abdij uit de elfde eeuw.
De dame van de vvv was erg op tijd, dus iets na twee uur zaten we al in de gite municipal. Een erg luxe gite met 3 stapelbedden, een badkamer, apart toilet en een keuken met grote koelkast en magnetron. En dit voor €5 per persoon!
De rest van de middag hebben we boodschappen gedaan en verder uitgerust. Op tijd naar bed, want morgen weer vroeg op.

Dag 38 – Charost – La Tripterie – 7 juni 2012

Vroeg opgestaan want een lange tocht voor de boeg, met kans op slecht weer onderweg. Ook een wat grotere stad, Issoudun, waar we doorheen moesten en dit kost meestal wat meer tijd. Dus om 7:00 uur stonden we buiten. De eerste 12 km gingen naar Issoudun. Het weer was nog goed en we liepen goed. Daar aangekomen hebben we bij supermarkt wat te eten gehaald en zijnnwe door gelopen. De donkere wolken waren al in aantocht. In de open velden tussen Issoudun en Thizay, over een afstand van 7 km, kregen we twee flinke buien over ons heen waardoor het water tot in de schoenen stond. In het eerst volgende bushokje maar gepauzeerd, sokken gewisseld etc. Daarna door naar La Tripterie. Er leek geen einde aan te komen en hadden we flinke tegen wind, maar uiteindelijk waren we rond 14:30 uur bij de ferme de La Tripterie. In de tuin hebben ze een zooi oude en ondertussen afgetakelfde auto’s staan. De familie Gerbier hebben bij hun boerderij een stacaravan staan (waar ze zelf 7 jaar in hebben gewoond tijdens de verbouwing van de boerderij) waarin ze pelgrims opvangen. Ondertussen scheen het zonnetje lekker, dus hebben we wat kunnen wassen (en dus ook goed kunnen drogen) en nog even geskyped met mama. Na onze pasta-maaltijd, waarvoor de ingredienten grotendeels in de stacaravan aanwezig waren, hebben we nog de route voor de komende dagen bekeken, een praatje gemaakt met dhr Gerbier en toen was het al weer bedtijd.

Dag 13 – Givet – Olloy sur Viroin 13 mei 2012

Het was erg koud snachts, dus in het toiletgebouw bijwarmen midden in de nacht was wel nodig. We waren daarom ook vroeg wakker, bleek er ijs op en in de tent te staan: erg koud geweest dus! Na het inpakken van alles zijn we rond 7 uur vertrokken naar Olloy sur Viroin. Weer richting Belgie en een tocht van zo’n 20 km. We liepen door het centrum van Givet langs wat stadsmonumenten en richting de steengroeve. Ook wat klimmetjes (een paar hele lange) over wat bergjes en langs een stuwmeer vandaag. Omdat we zo vroeg weg waren, kwamen we ook vroeg aan in Olloy. Hier op zoek naar de slaapplek, een soort jeugdherberg. Deze vinden we vrij gemakkelijk, maar lijkt alleen niet open. Wij proberen alle deuren, er gaat er 1 open, dus wij stappen naar binnen en kijken of er iemand is. Er blijkt niemand te zijn. Na half uur wachten bellen we toch ook maar de telefoonnummers die we hebben. Na een wat lastig gesprek kunnen we een kamer uitzoeken en de dame zou langs komen die middag om e.e.a. verder af te handelen. Wij hebben kamer uitgezocht en zijn lekker buiten in de zon gaan zitten, wachten op de dame die langs zou komen. Ondertussen maar douchen, etc. Het werd steeds later en nog steeds geen dame. Voor het avondeten zijn we bij de pizza-truck pizza’s gaan halen. Omdat er nog steeds niemand was geweest zijn we maar gaan slapen. Morgen de etappe naar Rocroi, dan lopen we definitief Frankrijk binnen. Een etappe van 24 km met een aantal flinke klimmetjes erin.

Dag 12 – Dinant – Givet 12 mei 2012

Mama vertrok vandaag weer naar Nederland, dus alles inpakken en op pad. Het was weer koud in de tent dus we waren vroeg wakker en dus ook vroeg weg. Onderweg langs de boulancherie voor stokbrood en ‘pain au chocolat’ en op naar Givet in Frankrijk. De geplande route zou ongeveer 21 km bedragen. In Dinant was er vandaag ook een wandeldag met verschillende routes, o.a. een retourtje naar Givet en terug van 60 km, dit betekende dus was drukkere route.
Langs de maas liep onze route verder, waar we ook een deel van de via monastica en GR lopen. We kunnen bij een brug kiezen om de Ravel 2 te volgen (welke mijn ouders in het verleden hebben gevolgd) of om de via monastica verder te volgen, dit laatste hebben wij gedaan. Dit was een erg mooie en ook uitdagende route, door het bos van Freya (waar fanatiek aan de rotswanden werd geklommen) hier moesten we ook langs een wel heel smal pad, direct langs de maas. Ook door weilanden vol met koeien en flinke modderpoelen. Bij het laatste weiland stonden we tot aan de enkels in de modder om het hekje door te kunnen het bospad op. We denken dat we hier verkeerd zijn gelopen, want de route daarna ging omhoog het bos in en dit betekende dus voor ons flink klimmen in plaats van rustig langs de maas lopen. Het dorp Waulsort zagen we nu dus van bovenaf de berg (zie foto’s). We volgden dus nu de GR 125 en later GR 126. In het bos kwamen in het bos weer wandelaars tegen die omhoog klommen, wij besloten toen maar tegenovergestelde richting van die wandelaars op te lopen in de hoop weer aan de maasoever uit te komen. We hadden geluk en kwamen inderdaad op een goeie plek uit. Hierna vervolgde onze weg naar Hastiere en daarna door naar de Franse grens en Givet. In Givet naar de camping municipal. Nog boodschappen gedaan, gegeten en weer op tijd gaan slapen. Het zou weer koud worden s’nachts.

Dag 9 t/m dag 11 Hoegaarden – Aische en Refail – Malonne – Dinant 9 t/m 11 mei 2012

Een paar dagen samen gepakt in 1 blog om wat in te halen.
Vroeg opstaan in Hoegaarden, ontbijt staat klaar om 7 uur. Iets na half 8 vertrekken we. Het is wat regenachtig weer. Eerste klimwerk gehad, was zwaar om de 24 km te overbruggen. Weer andere spieren die pijn doen. Mama komt weer op bezoek, dus in de pauzes lekker droog zitten. In Aische en refail op camping gestaan, mama heeft iets grotere tenten mee genomen: wat een luxe, lijkt wel een villa 🙂

Van Aische en refail ook weer 24 km naar Malonne. Nog meer klimwerk en is ook zwaar. Ik heb ook nog steeds last van spieren tussen mijn vreef en scheenbeen. Nog steeds dik en pijnlijk. Dat maakt het lopen met zware rugzak niet makkelijker, ik was wel een beetje uitgeteld op gegeven moment (zie foto) maar toen bracht hoegaarden uitkomt (dank je wel mama) en lopen ging daarna als een tierelier! Nog een stuk verkeerd gelopen in buitenwijk van Namen, maar uiteindelijk viel het mee aan extra km’s, wel extra zware beklimming gehad. Ook nog een afgesloten brug gehad (werkzaamheden), we moesten maar 1,5 a 2 km omlopen. Dat leek ons geen goed idee, ondanks dat het mooi weer was. Met het betere spring en klimwerk door de werkzaamheden heen gegaan. Die werklui zie ik nog steeds verbaast staan kijken! Mama is nog steeds op bezoek en dus weer relaxte pauzes en op camping in Malonne ook de ‘villa-tent’.

De volgende dag mochten we wandelen naar Dinant, weer regen gehad, maar ook nog wel wat zonnestralen. Eigenlijk redelijk wisselvallig, net als afgelopen dagen. We gaan van Malonne richting de maasoever. Eerst nog wat klimwerk en afdalingen (eerste 14 km) maar laatste 10 km redelijk vlak langs de oever wandelen. Mama is er nog steeds, dus we gaan weer op de camping staan. Mama bedankt voor alle goede zorgen en support onderweg! Ze vertrekt morgenochtend weer. Morgen wacht de tocht naar Givet (Frankrijk) en lijkt makkelijke tocht van 21 km, maar dat valt even tegen…